اگر به خانه ی من آمدی،
برای من ای مهربان،
چراغی بیاور
ویک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه خوش بخت بنگر
اگر به خانه ی من آمدی،
برای من ای مهربان،
چراغی بیاور
ویک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه خوش بخت بنگر
داد و بیداد نکردم که
در اندیشه من
مرد آن است
که غم را به گلو میریزد
خودم پراندمت نازنین!
وقتی با حرف هایم بهت بال دادم
حالا رنگ آسمانه ای دیگر را به رخم من می کشی؟